یه وقتایی یه چیزایی نمیشه ...

.

آن قدرها هم

که می گویند

ساده نیست .

.

به لفظ که باشد

می توانی در شعاری ترین حالت ممکن

متقن و مطمئن

بایستی و ادعا کنی

اگر حس ، حس باشد

و اگر دل ، دل

ندیدن و نبودن

هیچ دلیلی بر کمرنگ شدن

و عادت کردن نیست .

.

اما

اگر ذره ای

در مرور خاطراتمان

واقع گرا باشیم

کدام یک از ما

می تواند مدعی شود

که فاصله

در روند چگونگی و شدت حس هایش

تاثیری نداشته است .

.

کم ترین بخش اثرش

فاصله های سر زدن

به فضاهای مشترکِ

دیروزهای خاطره سازی است .

.

همین پیج ها و وبلاگ های خاک گرفته

که با وقفه ی زیاد

و تنها در وقت هجومِ

دلتنگی های فصلی و سالانه و چند سالانه

به سراغشان می رویم ؛

گواه تواناتر بودن فاصله ها از ما نیست ؟ .....

.

.

.