گاهی برای ترسیدن دیر می شود
آن قدر که دست هایت را
با تمام پنجره ها باز می کنی ؛
و یادت می رود
از هر زاویه ای پرت شوی
دوباره به آغوش خودت بر می گردی .
خودت را به خواب بزن
پیش از آن که ناچار شوی
برای خودت
قصه های تازه ببافی
ار اتفاق هایی که هر طور می افتد
باید بشکنی .....
مرهم به زخم بسته که راهی نمی برد...برچسب : نویسنده : arezoye-kham بازدید : 133